Que vai pasar dentro de sete anos?
Sete anos son poucos días, e hai que aproveitalos todos!
Acadaremos ver morrer ese intre, cando o reloxo desta web se pare, ou pararase o noso latexo antes?
Tamén hai outras posibilidades: por exemplo, ocultar a conta atrás ou que eu faga desaparecer de aquí a aplicación, e só quede a idea naqueles que lestes algo do que levo escrito ao longo destes anos.
Uns criticaránme por unha cousa e outros por outra. Nunca faltou quen falase de min —e de ninguén—, porque todos somos imperfectos. Eu tamén errei ao longo da miña mocidade, sendo eses mesmos erros que cometín os que me levaron ao lugar onde me atopo hoxe.
Con cincuenta anos, teño unha libraría en Monforte e unha editorial onde publico obras de artistas e escritores da contorna, e onde tento dar exemplo de conciencia lingüística, intentando falar galego o máis posible.
Dende que eu mesma adquirín esa conciencia lingüística, teño a necesidade de transmitírllela aos demais.
Cómpre espertar conciencias en torno aos problemas que atinxen, na actualidade, ao noso planeta.
Bautizo na igrexa parroquial
A parella agasallou á parroquia cunha pequena pía bautismal.
Actualidade
Xantar de Confraternidade
Este domingo 22 de outubro, xuntaza do Colectivo LemosLe para conmemorar o Día das Bibliotecas que se celebrará o día 24.
Crónicas breves
A mediados do mes de outubro deste 2023 asistimos impotentes aos acontecementos que se suceden en distintos territorios do noso Planeta.
A mediados do mes de outubro deste 2023 asistimos, impotentes, aos acontecementos que se suceden en distintos territorios do noso planeta.
O Día do Pilar deste ano faleceu Serafín de Seoane, un veciño ao que despedimos o venres 13 na igrexa parroquial, previa sepultura no cemiterio. Os funerais tradicionais en Piño son de corpo presente, aínda que, ás veces, as circunstancias ou o desexo da familia fan que o rito difira do acostumado. O mesmo aconteceu no enterro da Luisa do Sono. Estamos comezando a ver cambios significativos no comportamento relixioso da poboación.
Na Franxa de Gaza, ese mesmo día, foron asasinadas 1.899 persoas. A resposta do goberno israelí a un ataque dun grupo terrorista foi aniquilar a poboación indefensa. A xustificación dos mandatarios dos países “civilizados” é que Israel ten dereito a defenderse. Home, digo eu, poderá ter dereito a defenderse, pero o que non ten é dereito a perpetrar un xenocidio.
A sociedade prefire a mentira vestida que a verdade espida. Esa é a realidade.
Na Ucraína xa non se sabe quen manda, porque Zelensky anda de xira. Non sabemos se os rusos seguen atacando a poboación ucraína ou se a guerra está estancada. O que si sabemos todos é que ten que rematar o asasinato de inocentes.
Isto ten que parar!
Non á morte pola violación dos dereitos fundamentais!
O artigo 3 da Declaración Universal dos Dereitos Humanos é claro:
"Todo individuo ten dereito á vida, á liberdade e á seguridade da súa persoa."
É incrible constatar tanta maldade e manipulación no mundo. Séculos de historia e a sociedade segue sen mudar.
O Reino Vexetal
Lembro moitas das árbores herdadas dos nosos devanceiros. Lémbroas porque xa non se poden ollar, nin os que veñan despois de min darán conta da súa vellez.
O Pino do Rei, o Cedro do Carriozo e o da casa de Carnera, o Piñoneiro de Suhortos, os Negrillos da carón da igrexa, a Cirdeira do Requeixo, o Concheiro do Xacobe... e así un montón delas podería seguir citando, lembrando.
ÁRBORE. Leña que, cando fixo falla, non se esquilmou; e vida indefensa que se matou por capricho ou por molestia. Porque me asombra a horta. Porque non me deixa pasar co novo vehículo. Porque me estorba. Porque as súas follas no outono non hai quen as carrete e manchan. Porque ningún ano dá nada. Porque é miña e me peta. Porque é de todos e, como é de todos, eu tamén podo levala para a miña casa.
Pero... por que? Por que somos tan irrespectuosos coa vida?
Por que pensamos tan pouco no futuro?
Por que valoramos tan pouco o legado dos nosos antergos?
E... que legado deixará a nosa xeración?
Carballeiras cheas de lixo humano, de non seren antes queimadas ou taladas.
Fontes e mananciais contaminados para que xa ninguén máis poida beber.
Aos nosos descendentes xa non lles importará a terra, nin a fala, e a fe, para eles, será descoñecida. Polo tanto, a herdanza dos nosos antergos morrerá con nós.
Seguimos con esta maneira de vivir: pasando por riba dos dereitos dos demais e actuando egoistamente, sen importar o que veña despois. Porque o mundo seguirá cando nós morramos. E dá igual que te esforces en acabar con todo, en contaminar e matar a vida. O mundo seguirá, e os nosos malos actos e accións co entorno deixaranse ver e diranlles moito de nós aos herdeiros do desastre.
Amigos, xa vale! Non debemos seguir mirando para outro lado.
Acondicionamento do Sendeiro de Suhortos
Nestes primeiros días do mes o Concello da Pobra mandou unha brigada a facer labouras de desbroce e limpeza do camiño solitado este verán.
A chamada CARREIRIÑA NOVA, atópase transitable e o camiño ata o Cimo do Castro desbrozado.
Pedir de sete en sete anos e contalo é un privilexio e case un pecado sobre todo comparándonos coa xente que está sufrindo exterminio por parte de terceiros e que neste momento están pedindo vivir un día máis.. unha noite máis quedando moribundos ata que os asasinos os rematen e calumnien a súa esistencia como poboación civil xustificando o seu exterminio como dereito a defenderse
Podes verme na foto do sábado 28 de outubro de 2023 en Bóveda no V Encontro Slam Poetry cos gañadores da edición.
Actualidade
Folga no Ensino
Este martes 24 tamén haberá folga do profesorado na Secundaria que esixe aulas con menos de 25 estudantes ou recuperar as horas de antes da pandemia.
CARLOS VILLARRUBIA EN MONFORTE
https://fb.me/e/13LoQuaZL
27 de Outubro de 18 a 20hs.
